Усе хоць раз у жыцці спрабавалі зарыфмаваць пару радкоў. Разам з праектам ад МТС “БелЛіт: мабільны гід” мы падрыхтавалі для вас новы тэст. Праверце, якім паэтам вы можаце стаць, калі пачняце рыфмаваць ізноў. А можа, вы і не кідалі?

Вам трэба напісаць верш пра каханне. Ну, паехалі...
-
“Мне доўгае расстанне з Вамі чарней ад Вашых чорных кос…”
-
“Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?”
-
“Ты і я: пралеска ў снах бурану…”
-
“Сонцакрылы жаўранак кахання...”
-
“Не хачу я жонкі не з сваёй старонкі…”
-
“Ехаў Дзедка на кірмаш, з ім на возе – Баба”.

Кожны паэт радуецца вясне. А вы як радуецеся?
-
“Лісці зашасталі, птушкі зачыркалі, свішча салоўка, і дзяцел клюе”.
-
“І ліецца хваляй песня – ціхі, ясны гімн вясне”.
-
“Быў малады пачатак мая, чаромха ехала ў трамваі…”
-
“Шчасце былое ўяўляю дзяўчынкаю па вясне”.
-
“Маладая вясна, залатая пара!..”
-
Нешта я не радуюся вясне.

Ок, давайце цяпер пра любоў да радзімы.
-
“Мой родны кут, як ты мне мілы!”
-
“Толькі ў сэрцы трывожным пачую за краіну радзімую жах…”
-
“Дзе мой край? Там, дзе вечную песню пяе Белавежа…”
-
“Беларусь – мая мова і песня…”
-
“Невясёлая старонка наша Беларусь…”
-
“Хай дрыжыць ад страху вораг…”

Тэкс, цяпер трэба напісаць праграмны верш. Коратка пра галоўнае:
-
“Заспявай ты мне песню такую, каб душу мне паліла яна!”
-
“Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш…”
-
“Быў. Ёсць. Буду”.
-
“Трэба дома бываць часцей…”
-
“Цяпер беларускай я песні ўладар”.
-
“Хто не працуе, той не есць”.

О-оў, на вас нахлынула замілаванне роднай прыродай. Трэба абавязкова пра гэта напісаць.
-
“Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог…”
-
“Над полем месяц двухрогі…”
-
“Шэпчуцца явар з калінаю...”
-
“Сілачом стаіць дуб разложысты…”
-
“Нябёсы думаюць аблокамі...”
-
“Золь асенняя, туман. Шэпчуць жоўклыя лісты”.

Што вы наогул думаеце пра свой паэтычны талент?
-
“Я спяваю як умею…”
-
“Ой, чаму я стаў паэтам ў нашай беднай старане?”
-
“Я ў мастацкім агародзе толькі марная трава…”
-
“I без забрала, да смерцi бiўся за просты народ”.
-
“Паэзія – хвароба ўсіх вякоў”.
-
“Я не паэта, о крый мяне Божа!”

Мне шмат не трэба, за свае заслугі я хачу…
-
Чатыры ордэны Леніна і тры Дзяржаўныя прэміі.
-
Стаць Народным паэтам. Пажадана – першым.
-
“Я не самотны, я кнігу маю”, а больш нічога не трэба.
-
“Трэба дзесь закапаць мае тленныя косці...”
-
Хачу, каб песні на мае вершы спяваў гурт Brutto.
-
Хачу стыкерпак у Telegram.
-
“Быць пахаваным на радзіме, побач з маці.

Дзе ў Мінску вы б жылі?
-
Дзе-небудь каля Батанічнага саду.
-
Дзе-дзе? На праспекце.
-
Каля Купалаўскага тэатра.
-
Каля Свіслачы.
-
Падалей ад цэнтра.
-
А я б не жыў у Мінску.
УП «Проспектпресс», УНП 101520868
Теперь претензии:
1. "гартаваТь" - Шта?
2. почему беларуская поэзия - это обязательно душок колхозанства? вот поля, вот стог, вот трава мурава и Белавежа..
Все это прекрасно, но не вокруг же одной этой темы должно и сопутствующих - бедны беларуски народ и мая любоу беларусь и маруся. Все это и так понятно, где темы поглубже описания того что вижу с любовью к этому или грустьютоской?
Шзна? Это уже давно пережито, бальзамирование душевных ран послевоенных. Давно уже люди глубоко копают и раскрывают тонко стороны ситуаций жизни и личности а не только художественная литература.